Knopie is woensdag 23/8 vroeg vertrokken. Natuurlijk eerst gezeurd om allerlei gereedschap dat weg bleek te zijn. Vervolgens om geld om te eten en later, toen hij dit niet kreeg, om benzine voor onderweg. Wat een brutaliteit nadat de zaak voor 500 schilling is opgelicht.

Ok deze dag is de Leyland niet gekomen. Boudewijn kan zich er zo heerlijk over opwinden. Ik vind het best zo. Op zich is het zelfs beter voor me dat het verhuizen langzamer gaat. Als mijn contract immers langer dan 45 dagen duurt dan kan ik alsnog mijn 1100 gulden declareren van mijn vliegtuigticket. 

Zelfs het gereedschap is nu ingepakt. Het enige wat er nog is, is een gereedschap kist vol met het meest noodzakelijke. De auto-onderdelen zijn ook al opgeborgen.

Op Zaterdag 26/8 ’s avonds kwam Knoop weer aanzetten. Deze middag heb ik bij de Sekuma mensen in de Wembere vlakte vlak bij het kamp doorgebracht. Ik mocht er ruim foto’s nemen en iedereen wilde zelfs op de foto. Een van de mannen kwam zelfs met een Nederlandse krant aan zetten. Zo hadden we weer een cryptogram. Ik kreeg van hen sweet patato’s aangeboden die ze tevoren in grote potten gekookt hadden. Er werd veel over en weer gelachen. Een gesprek kan je natuurlijk niet hebben. Ook kwam ze nog met schoolboeken aan zetten, in het Engels. Er stonden allerlei praktische natuurkunde proeven in die met simpele middelen uit te voeren zijn.

  • Onze buren
  • Millet rollen
  • De helpende hand
  • deze is nog aan de hand
  • Familie foto
  • Hout halen
  • Watert halen
  • Nep diamanten verkoop
  • Vrucht van Baobab boom

Zondag 27/8 vrachtwagen ’s ochtends geladen. De mensen kregen dubbel betaald (10 shilling). Voor Burton zijn vertrek heeft Boudewijn hem onze vermoedens tov zijn benzine verduistering uitgelegd. Burton was helemaal van de kaart. Ontkende pertinent en zei verder niets meer. Zelfs toen hij weg reed nam hij geen afscheid. ‘s Middags zijn we met de Landrover in de vlakte gaan rijden. Eerst een bezoek aan de zoutwinning en daarna crosscountry rijden. Het viel tegen. Overal doorren bosjes of grote geulen in de grond. Op een gegeven moment kwamen we bij een granieten heuvel met prachtige rotsen. Die moest beklommen worden. Na heel wat halsbrekende toeren bereikte ik de top. Daar bleek een adelaarsnest te zijn. Die besten vlogen om mijn hoofd zodat ik me ook niet zo veilig meer voelde.

Op dinsdag avond rond 6 uur kwam Knopie. Erg vriendelijk was hij nog steeds niet. Hij was kwaad dat we alle goederen aan Mogongo hadden verkocht. Hij wilde ook wat hebben. Het lijkt wel of iedereen denkt Ikke, Ikke, Ikke, en de rest kan stikken. ’s Avonds laat kwam er nog een Leyland aan zetten. Een hele aardige chauffeur. Hij gaf ons zelfs een papaja.

De twee vrachtwagens werden geladen op woensdag 30/8. Ik ging om 2 uur met de Leyland mee naar Dodoma. Een doden rit. OM 22:15 kwamen we pas aan. Ik heb op 3 deuren geklopt voordat er ergens werd open gedaan. Ik haalde Moushi uit zijn bed. Gelukkig dat die opstond anders had ik naar het Dodoma Hotel moeten gaan en dat is ook niet alles. Ik kreeg van hem thee en later zelfs rijst met wat saus erbij.