Sekenke dag 11

We werken nog maar met 3 arbeiders die kisten voor allerlei zaken timmeren. Elke ochtend komen eerst nog alle vorige arbeiders on te zien of er geen werk is. Helaas is er meestal geen vrachtwagen dus ook geen werk. Boudewijn en ik houden ons zoet met het bij elkaar zoeken van spullen en dezer in de kisten stoppen. Eigenlijk is er niet zo veel te doen. Boudewijn kan daar niet zo best tegen en zoekt dan echt naar iets om te doen. ’s Avonds amuseren we ons met allerlei verheven gesprekken rond de koffie van half acht tot 9 uur. Daarna is het typen geblazen voor mij. Packlijsten. De typesnelheid is redelijk maar mijn kennis van de schrijfwijze van de Engelse woorden is 0,0. Telkens moet B. Ze spellen en vaak spelt hij dan ook de meest eenvoudige woorden wat me dan irriteert en in de war brengt. Ik heb soms moeite om me te beheersen. Tussen 10 en 11 wordt er dan meestal een borrel gedronken. Eerst was dat berenburg. Later, toen deze op was, Konyagi. Tussen 11 en 12 is het dan bedtijd.

Vak verlang ik wel naar mijn bed. Niet direct om te slapen maar meer om te vluchten aan het met B. zijn. We kunnen erg goed met elkaar opschieten maar ik geloof dat 24 uur per dag gewoon te veel is. Daarvoor zijn onze karakters te verschillend. Hij is ontzettend precies en leeft erg volgens de klok. Ik krijg de indruk dat hij zich nooit eens kan laten gaan. Om 10 uur is er koffie. 1 uur en 6 uur eten. Dit ritme mag niet de mist in gaan. Hij is ook kwaad op allerlei kleine dingen, maar gelukkig gaat dat ook gauw weer over en is het meer een uitlaat klep. Bij het typen moet ik me bedwingen om niet oeverloze discussies aan te gaan over wat er opgeschreven moet worden. Meestal vind ik alles wel goed. Waarom ouwehoeren, doorwerken, afmaken.Op dinsdag 22/8 rond 4 uur kwam eindelijk onze Isuzu met Burton aan zetten. We waren blij hem te zien en hij ook om ons ze zien. Mori werd er op uitgestuurd om wat arbeiders te halen en rond 6 uur was de wagen al beladen. Het afrekenen van de 2000 shilling met Knopie ging eigenlijk veel te snel. Eerst zei hij dat hij niet overal bonnetjes van had en later bleek alles te kloppen. Bij het nareken bleek de wagen veel te veel Diesel te verbruiken. 1 liter op 1,3 tot 1,5 km. Het vermoeden ontstond dat hij te veel diesel op de bon heeft laten schrijven en het geld zelf gehouden. Dit vermoeden werd bevestigd toen de volgende dag de tank van de Isuzu werd bijgevuld en hij maar 1op 3,5 bleek te hebben gereden op het laatste stuk. Meneer heeft minstens 200 l diesel = 500 shilling in zijn zak gestoken. Burton zei dat de Leyland een half uur na hem zou vertrekken. Hij is helaas niet meer die avond aangekomen