Marc was 10 minuten te dus daar ging ons kopje koffie door de gootsteen. Snel de KB-ferry op aan de andere kant werden we opgewacht door een busje van Tropical Adventure. Rudy en Phil voegen zich bij ons en daar gaan we dan met z’n vijven naar Miri. Daar nog even een ommetje om een/ kaart op te halen van het gebied waar we heengaan Het is een groot wit vel met enkele zwarte lijntjes, een vage kaart dus.

Op een zijstukje van de airport staat een minivliegtuigje al klaar, om ons naar Ba’Kelalan te vliegen De piloot is tijdens het vliegen druk bezig om de kaart te bestuderen en weet gelukkig nog net de in de wolken verborgen Gunung Mulu te omzeilen. Wij kijken, onze neusjes geplet tegen de groezelige raampjes naar beneden en zien tot onze schrik dat de logging al ver inland gevorderd is. Als aderen lopen de wegen over de heuvelruggen. Daartussen worden de bomen geoogst. De grens met Brunei is duidelijk zichtbaar. Daar is de jungle nog in takt. Onder ons zie je de Belait river zicht kronkelen door de “broccoli forrest. Voordat we gaan dalen zien we in de verte de indrukwekkende kalksteen piek van Batu Lawi, 2300 m.

In Ba’Kelalan checken we in, in de Green Valley Inn, een prima lunch wordt ons voorgeschoteld. Na de lunch is het tijd voor mij (Bo Kolen) om een tukje te gaan doen, de boys gaan naar het hoofd van de school en banjeren wat rond door de modderige rijstvelden. De rijst is al geoogst en de karbouwen grazen op de achtergebleven planten.