Dinsdag de 10e: ‘s Ochtends rustig opgestaan en een douche genomen, lekker koud (warme douches zijn zelden hier). Ik ging voor eten bij Jener’s en dronk ontzettend veel thee, daarna de bus naar de busterminal gepakt. De bussen hier zijn allemaal privébezit. Als je op zo’n termini komt wordt er aan alle kanten aan je getrokken of je alsjeblieft met hun bus mee wilt gaan. Om het plein heen staan allemaal bont geverfde betonnen hokken met de ruiten vol geschilderd met de plaatsen waar hun bus naar toe gaat. Die bussen zijn meestal oude dingen. Als het regent, wat het natuurlijk bij mij deed, dan regent het door. Iedereen heeft een eigen plaatskaartje want de bussen zijn meestal vol. En daar zit je dan 6 uur achter elkaar alle mogelijkheden van verzitten op 50 cm2 uit te proberen. Met zo’n bus wordt van alles vervoerd, post, brood; beesten heb ik nog niet gezien. In de bus kun je water krijgen uit gebottelde flessen. Voorin, zoals altijd, zit de chauffeur en achterin springt telkens zijn helper in en uit de nog rijdende bus om de mensen erin of eruit proppen resp. duwen. Als je ergens even stopt komen er direct bosjes kinderen op je af die door de bus struinen met melk, snoepjes of fruit. Het lijkt soms of de bus alleen maar stopt om die mensen aan hun dagelijks brood te helpen. In de bus zie je ook de gekste mensen. Oude mannetjes, die tegen je aan gaan praten en het gek vinden dat je ze niet verstaat; nomaden in hun bekende zwarte gewaden (vrouwen) met al hun kroost. Een heel gezin, dat uitgebreid zit te picknicken of iemand die toevallig een andere taal spreekt dan Turks en daar praat je dan wat mee hetgeen echter meestal niet zo lang duurt. Ik heb mijn boek dan ook al voor de helft uit. Enfin, ‘s avonds kwam ik, nadat ik met de pont over de straatengte naar Azië was gegaan in Canakkale aan. Een jood, die Duits sprak hielp me aan een hotel. Het was eigenlijk geen hotel, meer een volks slaaphuis of zo. Je kwam er binnen door een poort op een binnenplaats, die een boven galerij had waar alle kamers Op uit kwamen. Eerst zou het me 9 lira kosten, maar door wat praten van de jood werd het ? (- f]. 1,40). Ik kreeg een kamer waar drie bedden op stonden. ‘s Nachts waren die ook bezet. Het eerste wat ik deed was zeep kopen en mijn kleren geen wassen in de wastobbe op de damestoilet (een dame liep gillend weg toen ze me daar zag). Na een uur waren al mijn kleren (sokken, T-shirts en broek) gewassen en hingen te drogen aan de lijn. Toen ben ik de stad in gegaan, heb wat brood, kaas en eieren gekocht en ben op mijn kamer in de vensterbank gaan koken.
Delft naar Beirut 1973, Turkey