Ik zit hier in de stralende ochtendzon. (Helaas wat te veel wind) naast de tent in een luie stoel te schrijven. De anderen liggen nog te pitten. Sanga in de auto en Pop in de tent. Voor me in de vlakte lopen zebra’s, Thomson gazellen en wildebeesten. Een half uur geleden zag ik nog een giraf maar die ben ik nu kwijt. Aan mijn voeten brand een lekker vuurtje. Eromheen liggen verschroeide legerblikken van de afgelopen 2 dagen.  We zitten nu op een camping in de Serengeti. Gisteren stonde we alleen. Nu kun je in de verte nog een andere tent zien. De voorzieningen zijn nihil of totaal afwezig.  Alleen een bouwvallig hok dat aan alle kanten open is en een WC moet heten. Nou ik ben mooi in het donker gegaan. Iedereen hoeft niet mijn reet te zien. Woensdag zijn we hierheen gereden. Een behoorlijke tocht van zo’n 350 km.

We reden voorbij het Ikoma fort dat daar door de Duitsers gebouwd is en tot voor kort als Lodge in gebruikt is geweest. Nu voldoet het weer aan z’n oorspronkelijke doel nl. Militair training center. Van daar dat we daar niet een kopje koffie konden drinken. Dan maar door rijden naar het park.

Fantastisch! Overal reed je langs grote kuddes zebra’s, wildebeesten en allerlei soorten gazellen. Veel giraffen kwamen we ook tegen. We kwamen weer als Resident het park binnen wat natuurlijk weer het nodige scheelde. In het park wonen geen mensen alleen in het centrum bij Seronera of zoiets. Daar in de buurt is ook de camping. Waar we ’s avonds onze tent op zetten en ontdekte dat er natuurlijk weer van alles aan ontbrak. Maar goed dat ik zoveel haringen had mee genomen. Bij de tent zelf zat niets. Het was ook een grote smeerboel. Het kan die Geerdink ook geen zak interesseren hoe het allemaal ingepakt wordt. Enfin hij staat. Het eten koken gebeurde door alle blikken in een grote pan water boven op een houtvuur te zetten. Verbazend hoe snel dat aan de kook kwam. Veel sneller dan met de lekkende petroleum stel dat we mee hebben. Na het eten en een kop warme chocolademelk zijn we in de auto gestapt en naar de lodge gereden. De hele weg voerde door de zebra’s. Ze liepen allemaal verschrikt voor de auto uit. Verblind door de koplampen. We moesten onze lichten uit doen om ze een kans te geven om weg te komen. 

De lodge is prachtig aangelegd. Helemaal gebouwd om en tussen de rotsblokken (Graniet). Veel hout dat helaas op vele plaatsen al zonder lak is. Ze is nog niet af. In 1970 zijn ze er geloof ik aan begonnen. Prachtig is het zwembad die tussen twee a drie grote rotsblokken gebouwd is. De eetzaal heeft ook een natuurlijke want. Ondanks de schone architectuur was het er niet gezellig. Ze hadden maar 1 gast. De zaal was leeg en ongezellig. Stilletjes dronken we ons biertje in een hoekje. We moesten een voorraad inslaan omdat de bar dicht ging. Zodoende zaten we als nachtbrakers alleen te pimpelen. Buiten zag en hoorde je allerlei beesten. Toen we er de volgende dag kwamen bleek ook het hele hotel omringd te zijn door een grote kudde wildebeesten. Onwezenlijk goed. Vooral overdag is het er goed toeven. Lekker in het zonnetje, een biertje bij je, je voeten op de vensterbank en maar kijken naar de beesten.

Donderdag de hele dag rondgereden in het park. Eerst op weg naar de Hippo poel. Onderweg kwamen we een grote groep aasgieren tegen. Ze stonden elkaar te verdringen om hun smerig kop in de darmen van een zebra te steken. De Hippo poel hebben we kunnen vinden. Er lagen zo’n 7 hippo’s. Helaas onder water zodat je alleen hun neusgaten ogen kon zien. Ze maakten een proestend en snuivend geluid. Een eindje verder op troffen we een eenzame olifant aan in het water. We hadden toen ontdekt dat je boven op het dak goed kon zitten. Je zat dan meer buiten. Voelde je echt een decadente toerist die door een klop het dak te geven de chauffeur een teken gaf om te stoppen of door te rijden. Later reden we op deze manier door de uitgebreide grasvlakten met hier en daar een struisvogel of een neushoren. Prachtig, helemaal alleen tussen die beesten. Nu pas had ik het gevoel van de Serengeti Plane’s. De eerste stukken waren door heuvelland, nu was het grasvlakte. Uren reden we erdoor. Even in het hotel een biertje gepakt en toen, omdat we nog helemaal, nauw ja op de leeuw vlak bij onze tent, geen leeuw gezien hadden een gids gehuurd (Sch 30) en getankt (Sch 4,25 per liter super, Sch 1,25 te veel!). Ook moesten we nog voor de camping betalen. 120 pp voor resident anders was het 300 pp geweest. Ja zo’n wildpark is niet goedkoop. Het hotel kost ook 250 pp per dag. Ze moeten wel op een of andere manier geld zien te verdienen. Vooral nu er bijna niemand komt omdat de grens met Kenia dicht is. 

De gids leidde ons over allerlei kleine weggetjes. We zaten met z’n vieren op de voorbak geperst. Ik moet de koppeling indrukken en schakelen terwijl Sanga de rest deed. Enfin in het begin van de tocht zagen we een leeuwin in het gras een eindje verder op 3 cheeta’s. Die had ik nog nooit gezien. Het snelste dier op aarde +/- 110 km per uur. Helaas stond de zon verkeerd dus ik weet niet of de foto’s gelukt zijn. Het zien van de Cheeta’s maakt het vele rijden goed. Zeldzame beesten. De rest van de tocht was prachtig vanwege de lichtinval en het natuurschoon. Helaas zagen we niet zo veel, of beter, helemaal geen wilde beesten meer. Op een troep hyena’s na die tussen de zebra’s liepen. Een zebra vond de hyena te opdringerig en jaagde hem weg. ‘s Avonds ging iedereen vroeg slapen. Ik bleef nog een tijdje op om van de avond en haar geluiden te genieten. Pop beweerde dat hij vannacht een leeuw had horen brullen. Kon makkelijk want ze zitten hier vlak bij onze tent. Een blikje eten is ook al gejat door een hyena of zoiets. Deze nacht bleef Jan wel de hele nacht in de tent slapen i.t.t. de dag ervoor toen de dierengeluiden hem te veel werden.

  • Wide plains of the Serengeti
  • Hyena
  • Ostorige
  • Lodge between the large granite bolders
  • Rino
  • Jackal waiting for its turn
  • Vultures having diner
  • fighting for an entrance
  • Nightcamp
  • Raods through the park
  • Villages along the way