Maandag met drie bussen in Bagamoya terechtgekomen. Heb maar een klein beetje bagage meegenomen en de rest bij Ingrid achtergelaten. Bagamoya is een kleine oude Arabische havenstad. In de vorige eeuw was het belangrijk dan Dar es Salaam. Er staan typische huizen. Sommige er nog neergezet door de Duitsers. Met hele dikke muren. Alles ziet er nu wat vervallen uit. Wat opvalt is het houtsnijwerk op de deurposten. Na een eerste paar stappen kwam ik een Deen tegen die er al twee weken zat. Hij bracht me naar een kleine Guesthouse waar ik een kamer met twee bedden voor 40 shilling huur. Later kwam er een andere Deen en aan hem verhuurde ik her tweede bed voor 20 shilling. Bagamoya heeft een prachtig strand met palmbomen. Er light niet zo veel koraal dus je kunt er rustig met blote voeten zwemmen. Op het eerste gezicht leek het een toeristenoord. Bij een klein hotelletje aan het strand zaten en heel stel planken en er stond zelfs een tent. In de tent bleken later tot mijn verbazing Charlie en Peggy te zit. Ze waren het dure hotel uit de Dar ontvlucht en kampeerden nu daar. Ze waren er ook pas net. De wereld is klein niet? Als je langs het strand loopt kom je ergens een klein paatje tegen die naar de oudste missie in oost Afrika leidt. Rond 1860 is die daar gesticht. Je loopt ernaartoe door een palmbomen bos. Langs de oprijlaan staan grote bomen. On de missie is een klein museum over Bagamoya en ook wat over de slavenhandel. Keurig verzorgd. Het wordt gerund door een Hollandse Pater die ik helaas niet ontmoet heb. Er staan weer allemaal grote gebouwen met dikke muren. Een was een kerk en daar moet het lichaam van David Livingstone zijn neergelegd. Hij werd over 1500 mijl daarheen gedragen door zijn trouwe helpers. Hier wachtte het lichaam op transport naar Zanzibar.
In het begin hield de missie zich erg bezig met het vrij kopen van slaven. Op hun terrein ontstond zo een soort slaven dorp. Alle expedities in Oost Afrika starten op Zanzibar en gingen via Bagamoya het land in.
Om 12 uur ’s nachts had ik met een schipper van een Dhow afgesproken om met hem mee te varen naar Zanzibar. Rond 1 uur wade ik door het water naar de boot en rond 2 uur vertrokken we. Totaal waren we met z’n vijven. Iedereen probeerde tussen de zakken op de planken een plaatsje te vinden om te slapen. Ik lag bij het roer op wat natte zakken. De hele weg ben ik niet droog geweest. Vooral ’s ochtend ’s net voor Zanzibar kregen we een ontzettende regenbui. Gelukkig had ik mijn cape bij me. De anderen waren drijfnat. De tocht duurde lang. Ik geloof dat er minder wind was dan de schipper verwacht had. Pas rond 11 uur legden we aan in Zanzibar. De overtocht verliep rustig. Af en toe moest er water overboord worden gehoosd en een keer zijn we overstag gegaan. Gelukkig niet vaker want het is een hele manoeuvre. Waarom we overstag gingen weet ik niet want de richting veranderde niet veel. Ik kon in Zanzibar gelukkig ruimte vinden in het Melindi Guesthouse. Er zijn hier maar 3 hotels en 2 guesthouses. Dus veel is er niet.
Bagamoya Missie post Waar het lichaam van Livingstone wacht op transport naar Engeland Hier wachten slaven op transport Met een dow naar Zanzibar Aankomst